KWASICA IZOWALERIANOWA
Kwasica izowalerianowa jest rzadkim, genetycznym zaburzeniem metabolicznym. Polega na niezdolności organizmu do rozkładania białka – leucyny. Jest to spowodowane brakiem aktywności jednego z enzymów. W efekcie w organizmie chorego dziecka kumulują się szkodliwe produkty przemiany materii (kwasy organiczne), które niszczą organy wewnętrzne, powodując poważne problemy zdrowotne.
INNE NAZWY: acyduria izowalerianowa, acydemia izowalerianowa, niedobór dehydrogenazy izowalerylo-CoA, deficyt dehydrogenazy izowalerylo-CoA.
ROZPOWSZECHNIENIE: ogólnie – 1:250 000
ŚMIERTELNOŚĆ: choroba może być śmiertelna, jeśli szybko nie zostanie rozpoczęte leczenie, brak dokładnych danych.
SPOSÓB DZIEDZICZENIA: autosomalny recesywny (aby zachorować, obie kopie genu muszą być wadliwe).
PRZYCZYNY:
Kwasica izowalerianowa jest spowodowana mutacją w genie IVD. Gen ten zawiera w sobie zakodowaną informację na temat budowy enzymu odpowiedzialnego za rozkładanie leucyny w organizmie. Uszkodzenie genu zmniejsza lub całkowicie blokuje aktywność tego enzymu, przez co białko nie rozkłada się na mniejsze elementy. Zamiast tego kwas izowalerianowy i inne szkodliwe związki odkładają się w organizmie dziecka, uszkadzając jego układ nerwowy i prowadząc do poważnych problemów zdrowotnych.
OBJAWY:
Objawy kwasicy izowalerianowej mogą mieć różne nasilenie. U jednego dziecka będą występować tylko lekkie dolegliwości (wśród chorych są nawet dzieci całkowicie bezobjawowe), inne będzie się borykać z ciężkimi objawami, często zagrażającymi życiu. W ciężkich przypadkach objawy kwasicy izowalerianowej mogą ujawnić się już po kilku dniach od narodzin dziecka. Chorobę charakteryzują następujące symptomy:
- wymioty;
- słaby przyrost masy ciała;
- letarg;
- ogólne opóźnienie rozwoju (od lekkiego po ciężkie);
- charakterystyczny zapach „spoconych stóp”;
- ostre zapalenie trzustki;
- drgawki;
- śpiączka.
DIAGNOSTYKA:
- badania genetyczne w kierunku mutacji powodującej chorobę – test NOVA;
- analiza obecnych u dziecka objawów.
Obecnie nie ma metody pozwalającej na całkowite wyleczenie kwasicy izowalerianowej. Po rozpoznaniu choroby należy natychmiast rozpocząć leczenie, aby zapobiec tzw. kryzysom metabolicznym i związanym z nimi komplikacjom. Dziecko powinno jeść zgodnie z ułożonym przez dietetyka planem żywieniowym. Z diety malucha trzeba wyeliminować wszystkie produkty wysokobiałkowe Stosuje się też tzw. żywienie medyczne w postaci specjalnych doustnych preparatów. Pomocna w usunięciu nadmiaru kwasu izowalerianowego z organizmu dziecka jest także suplementacja glicyną i L-karnityną.