ZESPÓŁ CHEDIAKA-HIGASHIEGO
Zespół Chediaka-Higashiego to zespół objawów związanych z upośledzeniem odporności. Polega na obecności utrudnionym zabijaniu bakterii w organizmie. W konsekwencji występują nawracające zakażenia i częściowy albinizm.
INNE NAZWY: CHS, syndrom Chediaka-Higashiego
ROZPOWSZECHNIENIE: choroba bardzo rzadka, znanych jest ok. 200 przypadków
ŚMIERTELNOŚĆ: choroba zagraża zdrowiu i życiu, śmierć następuje zwykle w wieku kilku lat
SPOSÓB DZIEDZICZENIA: autosomalnie recesywne (aby zachorować, obie kopie genu muszą być wadliwe)
PRZYCZYNY:
Mutacja w genie LYST, który koduje białko CHS i związane z nią zaburzenie śródkomórkowego transportu. To powoduje m.in. utrudnioną możliwość zabijania wchłoniętych bakterii, a w konsekwencji – nieprawidłową walkę z infekcjami.
OBJAWY:
Pierwsze objawy często pojawiają się zaraz po narodzinach lub we wczesnym dzieciństwie. Nie wszystkie objawy występują u każdego chorego, nasilenie też może się różnić. U niektórych osób pierwsze symptomy mogą wystąpić później.
- słaba odporność, neutropenia;
- częste infekcje (w tym ciężkie);
- gorączka;
- nadmierne krwawienie;
- skłonność do siniaków;
- częściowy albinizm (jasna skóra, włosy, oczy);
- problemy ze wzrokiem, światłowstręt;
- drgawki, słabość mięśni;
- promielocyty w szpiku kostnym;
- powiększenie wątroby i śledziony;
- chłoniak.
DIAGNOSTYKA:
- badania genetyczne w kierunku mutacji powodujących chorobę – test NOVA;
- analiza obecnych u dziecka objawów.
Nie ma konkretnej terapii, wykorzystuje się przede wszystkim leczenie objawowe. Leczenie obejmuje:
- podawanie leków i antybiotyków;
- przetaczanie krwi;
- przeszczep szpiku kostnego.