Anosomia – skąd bierze się utrata węchu?

Anosomia to utrata węchu. Jest to dość częsty problem zdrowotny, który wiele osób bagatelizuje. Nigdy nie powinniśmy tak robić. Anosomia może zagrażać naszemu życiu. W końcu bez węchu nie wyczujemy wycieku gazu czy dymu. Może ona mieć także groźne dla naszego zdrowia przyczyny. Sprawdź, skąd może się wziąć ansomia!

Czym jest anosomia?

Anosomia to całkowita utrata powonienia. Może ona być wrodzona, ale zdarza się to niezwykle rzadko. Najczęściej anosomia jest nabytą przypadłością, która może pojawić się na skutek:

• Zapalenia zatok przynosowych
•  Alergicznego nieżytu nosa
•  Infekcji górnych dróg oddechowych
•  Urazu nosa lub głowy
•  Guza ośrodkowego układu nerwowego, który uciska węchomózgowie
•  Stwardnienia rozsianego
•  Cukrzycy
•  Chorób neurodegeneracyjnych, takie jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona czy otępienie z ciałami Lewy’ego
•  Zapalenia opon mózgowych
•  Radioterapia chorób nowotworowych

Utrata węchu może również pojawić się na skutek toksycznego działania niektórych związków chemicznych oraz grup leków. Dużo bardziej narażeni na nią są także nałogowi palacze.

Dlaczego utrata węchu jest tak niebezpieczna?

Ludzki węch to niezwykle ważny zmysł. Pełni on istotną rolę w codziennym funkcjonowaniu. Jego zadaniem jest nie tylko rozpoznawanie zapachu. Ludzki węch odpowiada również za:

•  Ostrzeganie przed niebezpieczeństwem, takim jak dym, gaz czy zepsute jedzenie
•  Odczuwanie w pewnym sensie smaku spożywanych potraw
•  Regulowanie wydzielania śliny podczas spożywania pokarmów

Nagła utrata węchu znacząco może obniżyć więc jakość życia. Nie powinniśmy więc nigdy go bagatelizować. Anosomię zawsze należy zdiagnozować. Dzięki temu szybko wdrożymy leczenie, które być może pozwoli nam odzyskać węch. Im dłużej będziemy z tym zwlekać, tym mniejsze będziemy mieć szanse na jego odzyskanie.

Jak zdiagnozować anosomię?

Pacjent, który zauważył u siebie pogorszenie lub utratę powonienia, powinien jak najszybciej zgłosić się do laryngologa. Wykona on dokładne badanie laryngologiczne, w którym sprawdzi stan jamy nosowej oraz gardła. Konieczne jest także przeprowadzenie badania powonienia. Polega ono na wąchaniu przez pacjenta różnych substancji, takich jak kawa, mięta czy różne olejki. Często diagnostyka poszerzana jest także o endoskopowe badanie górnych dróg oddechowych. Wykonuje się je poprzez wprowadzenie do nosa endoskopu, czyli cienkiego przewodu zakończonego kamerą.

Zdiagnozowanie anosomii nie kończy diagnostyki. Konieczne jest również sprawdzenie, co przyczyniło się do utraty powonienia. Warto więc wykonać zdjęcie RTG oraz rezonans magnetyczny. Wskazane jest także przeprowadzenie badania genetycznego w celu wykluczenia ewentualnych chorób neurodegeneracyjnych o podłożu genetycznym. Najlepiej wybrać do tego badanie, w którym analizuje się jak najwięcej genów. Dzięki temu żadna ewentualna mutacja w genach nie zostanie przeoczona. Przykładem takiego badania jest test WES Complex. Jest to nowoczesne badanie, dzięki któremu bez problemu wykryjemy schorzenia neurodegeneracyjne.

Anosomia – leczenie

Leczenie anosomii zawsze jest dobierane indywidualnie. Jego forma zależy od przyczyny choroby. W przypadku infekcji górnych dróg oddechowych pacjent musi stosować niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz spray do nosa. Anosomię spowodowaną alergią leczy się poprzez unikanie czynnika uczulającego oraz odpowiednią kurację odczulającą. Z kolei w przypadku urazu wykonuje się zabieg endoskopowy lub operację chirurgiczną nosa.

W przypadku poważniejszych przyczyn anosmii konieczne jest bardziej skomplikowane leczenie. Jeśli utrata powonienia spowodowana została przez guza mózgu, to wdraża się właściwą terapię neurochirurgiczną. Z kolei pacjentom z chorobami neurodegeneracyjnymi zaleca się odpowiednie leczenie farmakologiczne. Jego zadaniem jest spowolnienie rozwoju schorzenia, ponieważ ta grupa chorób jest nieuleczalna. Pacjentom tym zalecana jest również dieta uboga w cholesterol oraz nasycone kwasy tłuszczowe. Są to substancje niekorzystne dla układu nerwowego.