HISTYDYNEMIA
Histydynemia to choroba metaboliczna o podłożu genetycznym. W jej przebiegu w organizmie występuje nadmiar histydyny. Choroba uważana jest za jedną z łagodniejszych, u wielu chorych objawy są delikatne lub w ogóle nie występują, jednak czasami schorzenie może powodować też zaburzenia.
INNE NAZWY: histydynuria, deficyt HAL, deficyt HIS, hiperhistydynemia, deficyt histydyny
ROZPOWSZECHNIENIE: ogólnie – 1:12 000, Japonia – 1:9 600, Quebec – 1:8 600, Saguenay-Lac-Saint-Jean (region Quebecu) – 1:3 998
ŚMIERTELNOŚĆ: choroba uznawana jest za łagodną
SPOSÓB DZIEDZICZENIA: autosomalnie recesywne (aby zachorować, obie kopie genu muszą być wadliwe)
PRZYCZYNY:
mutacje genetyczne w genie HAL powodujące niedobór lub zmniejszoną aktywność enzymu histydazy, który odpowiada za przekształcanie histydyny. We krwi chorego znajduje się nadmiar histydyny, a w moczu nie tylko tej substancji, ale też innych imidazolowych produktów metabolizmu.
OBJAWY:
U wielu chorych objawy mogą nie występować, a ich IQ jest prawidłowe, jednak istnieją też chorzy z symptomami o różnym nasileniu.
- zaburzenia rozwoju;
- drgawki;
- kłopoty z przyswajaniem nowych informacji;
- zaburzenia mowy i słuchu;
- upośledzenie umysłowe.
DIAGNOSTYKA:
- badania genetyczne w kierunku mutacji powodujących chorobę – test NOVA;
- analiza obecnych u dziecka objawów.
W przypadku braku objawów raczej nie prowadzi się leczenia, konieczne jest monitorowanie poziomu histydyny. Jeśli histydynemia zostaje wykryta i daje objawy, leczenie najlepiej rozpocząć jak najszybciej. Dzięki temu możliwe będzie zmniejszenie lub całkowite uniknięcie symptomów i prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Terapia obejmuje:
- dietę z ograniczeniem histydyny (mięsa, ryb, serów żółtych).